Nasledni panel za nespecifične karcinome
Ovaj panel uključuje dokazane jake onkogene gene kod kojih patogene mutacije dovode do naslednih sindroma koji se karakterišu sa nekoliko tumora u više organa i tkiva.
Naš panel uključuje niz sindroma poput Li-Fraumenijevog sindroma, koji je najčešći, do vrlo retkih sindroma kao što je Pojc-Jegersov sindrom.
Nasledni panel za nespecifične karcinome analizira 7 gena:
BAP1, CDKN1B, DICER1, NF1, PTEN, STK11, TP53
Uzorak: Venska krv
Priprema: Posebna priprema nije potrebna
Vreme izdavanja rezultat: maksimalno 25 radnih dana.
LI-FRAUMENIJEV SINDROM
Li-Fraumenijev sindrom (LFS) je redak porodični tumor koji se karakteriše pojavom više tumora (sarkomi mekih tkiva, osteosarkomi, tumori mozga, rak dojke, leukemija, adrenokortikalni karcinomi).
Uzrokovan je mutacijama u genu za supresiju tumora TP53, a patogene mutacije gena mogu se otkriti kod do 80% porodica sa klasičnim LFS i kod do 8% vrlo mladih pacijenata sa rakom dojke (mlađim od 31 godine).
Strogi klasični kriterijumi za dijagnozu LFS su: pacijenti sa sarkomom pre dobi od 45 godina i srodnicima prvog stepena sa karcinomom pre 45. godine i ostalim srodnicima prvog ili drugog stepena sa karcinomom pre 45. godine ili sarkomom bez obzira na starost pri obolevanju.
PTEN- HAMARTOZNI TUMORSKI SINDROM
Fenotipski, PTEN-hamartozni tumorski sindrom (PHTS) uzrokovan je patogenim mutacijama gena u supresorskom genu PTEN kod oko 60-80% pacijenata, a može se podeliti na:
• Covdenov sindrom (CS),
• Banajan-Rilej-Ruvalkaba sindrom (BRRS),
• Proteusov sindrom (PS) i
• sindrom nalik na Proteusov u zavisnosti od kliničke manifestacije.
CS karakteriše prisustvo gastrointestinalnog hamartoma, karcinoma dojke,kancera endometrijuma, folikularnog karcinoma štitaste žlezde, sluzokožnih lezija i makrocefalije (glavni kriterijumi).
Pored toga, mogu se javiti rak creva, lipomi, gubitak inteligencije, karcinom bubrežnih ćelija i / ili vaskularne abnormalnosti (sekundarni kriterijumi).
BRRS karakteriše makrocefalija, crevni hamartozni polipi, lipomi i makule genitalija. Prevalenca BRRS-a je nepoznata.
Najčešće manifestacije Proteusovog sindroma su makrodaktilija i hemihipertrofija.
DICER1 SINDROM
DICER1 sindrom je redak nasledni poremećaj sa predispozicijom (umereno) povećanog rizika za razvoj određenih benignih i malignih tumora. Uzrokovan je mutacijom inaktivacije u genu DICER1 i u nekoliko do sada zabeleženih slučajeva dijagnostikovani su pleuropulmonalni blastomi, multinodularna gušavost, cistični nefromi, tumori štitne žlezde, rabdomiosarkom i tumori jajnika Sertoli-Lajdigovih ćelija.
Pored toga, mogu se javiti i pineoblastomi, poremećaji u razvoju, ciste na plućima ili makrocefalija. Tumori se uglavnom javljaju kod dece i adolescenata.
Ozbiljnost tumora je različita, čak i unutar jedne porodice. Pored toga, postoje indicije da ispoljavanje mutacija nije potpuno,, tako da ponekad može biti teško identifikovati nosioce.
Lečenje zavisi od vrste manifestacije. Čim se utvrdi patogena mutacija, krvni srodnici mogu se posebno testirati.
POJC-JEGERSOV SINDROM
Pojc-Jegersov sindrom(PJS) je redak poremećaj sa dva često karakteristična simptoma: Hamartozni polipi u GI traktu (jejunum ima predispoziciju za invaziju, obturaciju i crevna krvarenja, sekundarnu anemiju) i pigmentne mrlje na usnama, sluzokoži, prstima, nožnim prstima i vulvi, javljaju se uglavnom kod novorođenčadi i u ranom detinjstvu.
Pacijenti takođe mogu razviti gastrointestinalne tumore i imaju povećan rizik od raka jajnika, grlića materice, pankreasa, pluća, testisa i dojke.
PJS je uzrokovan patogenim mutacijama u genu STK11 (LKB1).
Nosioci imaju kumulativni rizik do 90% od razvoja crevnog ili ekstraintestinalnog tumora tokom svog života
Kod pacijenata sa klinički potvrđenom dijagnozom i pozitivnom porodičnom anamnezom, stopa otkrivanja tačkastih mutacija u genu STK11 je do 70%.
Kod pacijenata bez uočljive porodične anamneze, uzročne varijante se otkrivaju u STK11 u 20-60% slučajeva.
SINDROM KARCINOMA BAZALNIH ĆELIJA NEVUSA
Sindrom bazalnih ćelija nevusa (BCNS), poznat i kao sindrom karcinoma bazalnih ćelija nevusa (NBCCS) ili Gorlin-Golcov sindrom. Najčešće kliničke manifestacije su multipli karcinomi bazalnih ćelija (BCC), odontogene keratociste vilice, hiperkeratoza dlanova i stopala, anomalije skeleta, ektopične intrakranijalne kalcifikacije i dismorfija lica.
Molekularni uzroci BCNS su patogene varijante u genu PTCH1.
Sekvenciranje svih kodirajućih egzona gena PTCH1 može otkriti patogenu promenu kod 50-85% pacijenata; kod 6-21% pacijenata prisutna je delecija ili duplikacija u genu PTCH1.
Kod 6% BCNS pacijenata patogena mutacija u genu SUFU odnosi se na deleciju ili duplikaciju, i može se otkriti sekvenciranjem.Pacijenti sa patogenom mutacijom gena SUFU imaju veći rizik od razvoja meduloblastoma u poređenju sa pacijentima sa mutacijom PTCH1.
U pojedinačnim slučajevima, patogene mutacije gena PTCH2 su takođe opisane kod pacijenata sa BCNS.
VAŽNA NAPOMENA
Kontaktirajte nas putem mejla: genetika@beo-lab.rs kako biste se posavetovali u vezi sa informacijama koje test pruža, svim opcijama nalaza i pravog izbora genetičkog testa za vas ili vašeg člana porodice.
Pre bilo kog genetskog testa važno je da pripremite podatke o eventualnoj porodičnoj istoriji nasledne kancerske bolesti koja se popunjava u porudžbenici testa.
Pred testiranje popunjava se formular porudžbenica za testiranje na nasledne predispozicije za karcinome sa genetičkim informisanim pristankom.
Formular porudžbenice za testiranje pogledajte ovde.
SAZNAJ VIŠE
Pročitajte više o našim genetskim panelima, kome su namenjeni, značaju genetsog testiranja, kako poručititi genetski panel – tok testiranja i dr. Posetite stranicu: Nasledne predispozicije za karcinome – genetski paneli