Šta je test na Clostridium difficile toksin A i B u stolici?
Test za detekciju produkata bakterije Clostridium difficile – toksina A, toksina B i glutamatdehidrogenaze – GDH u uzorcima ljudske stolice je imunohromatografski test koji je zasnovan na reakciji antigen – antitelo.
Uzorak stolice se ispituje u dijagnostičke svrhe, odnosno u cilju detekcije prisustva bakterije Clostridium difficile u stolici.
Kada se radi navedena analiza?
Preporučuje se da uradite ovu analizu ukoliko:
– imate neformirane stolice, naročito u toku ili posle primanja antibiotske terapije ili hemoterapije ili posle dužeg boravka u bolničkoj sredini, posebno ukoliko pripadate starijoj populaciji;
– imate učestale tečne stolice (više od 7 dnevno) i povišenu telesnu temperaturu ( preko 38°C), naročito u toku ili posle primanja antibiotske terapije ili hemoterapije ili ili posle dužeg boravka u bolničkoj sredini,posebno ukoliko pripadate starijoj populaciji.
Uzimanje uzorka stolice
Uzorak za analizu se uzima od sveže neformirane stolice zapremine kafene kašičice u posudu za stolicu. Uzorak ne sme da bude pomešan sa urinom ili vodom iz WC šolje. Ukoliko ne može odmah da se pošalje u laboratoriju, uzorak do transporta držati na temperaturi od 2 – 8°C.
Testiranje bi trebalo uraditi odmah a uzorci se mogu čuvati u frižideru oko 48h. Za duže čuvanje potrebno je zamrznuti uzorke na -20°C.
Priprema za Clostridium difficile toksin test
Uzorak stolice se može uzeti bilo kada u toku dana.
Rezultat analize Clostridium difficile toksin A i B u stolici
Rezultat testa se izveštava kao pozitivan ili negativan.
U dijagnozi ovog oboljenja značajni su podaci o produženoj primeni antibiotika, starosnom dobu pacijenta, boravku u bolničkoj sredini, kao i mogućem postojanju drugih bakterijskih uzročnika oboljenja sa sličnom kliničkom slikom koja se mogu utvrditi bakteriološkom/mikološkom kulturom uzorka stolice, ili virusnih infekcija crevnog trakta koja se mogu otkriti analizom uzorka stolice na Rotavirus i Adenovirus.
DODATNE NAPOMENE
Ova bakterija je prisutna u crevima 2 – 5% zdravih odraslih osoba, dok je kolonizacija starijih osoba učestalija (10 -20%), a u bolničkoj sredini dostiže 20 – 50%. Prenosi se direktnim kontaktom, zagađenom hranom (meso, povrće) i vodom, a u bolničkoj sredini putem ruku bolničkog osoblja ili neposredno iz bolničkog okruženja u kome su prisutne spore ove bakterije koje dugo opstaju u spoljnoj sredini.
Ključni faktor rizika je primena antibiotika koja menja sastav normalne mikrobiote creva i tako olakšava kolonizaciju bakterijom Clostridium difficile, odnosno omogućava razmnožavanje već prisutne bakterje ili naseljavanje iz spoljašnje sredine.
Uzročnik je širokog spektra poremećaja rada želuca i creva koji su udruženi sa dugotrajnom upotrebom antibiotika ili primenom hemoterapije.