TPHA – anti – Treponema pallidum antitela

Šta je TPHA?

TPHA (Sifilis) – treponemalni ili specifični test koristi se za detekciju antitela na spirohetu Treponema pallidum u ljudskom serumu i plazmi. Test se može koristiti za skrining kod dobrovoljnih davalaca krvi i kao pomoć u dijagnostici kod pacijenata kod kojih postoji sumnja na sifilisnu infekciju.

Sifilis je polno prenosiva bolest (STD) koju izaziva bakterija Treponema pallidum. Bolest počinje kao bezbolna ranica – obično na genitalijama, rektumu ili u ustima. Nakon početne infekcije, bakterije sifilisa mogu ući u latentnu fazu, ostajući neaktivne u telu decenijama pre nego što ponovo postanu aktivne. Tokom ovog perioda, osoba može biti bez simptoma.

Rani sifilis se može izlečiti odgovarajućom terapijom penicilinom u vidu injekcija. Međutim, kasni stadijumi sifilisa takođe zahtevaju lečenje, ali oštećenja organa koja su već nastala možda neće biti potpuno reverzibilna. Bez odgovarajućeg lečenja, sifilis može ozbiljno da ošteti srce, mozak ili druge organe i može biti opasan po život. Sifilis se, takođe, može preneti sa majke na nerođenu decu.

Kod obolelih od sifilisa, TPHA vrednosti mogu ostati reaktivne godinama, čak i nakon uspešnog lečenja. Ovo je u skladu sa specifičnostima treponemalnih testova, koji detektuju antitela protiv bakterije i mogu ostati pozitivni nakon izlečenja. VDRL testovi, nespecifični testovi za sifilis, mogu se koristiti za praćenje efikasnosti lečenja i procenu aktivnosti infekcije.

Kada se radi TPHA – anti – Treponema pallidum antitela test?

TPHA test se obično radi radi potvrde ili isključenja sifilisa. TPHA test je serološki test koji detektuje antitela koja su proizvedena kao odgovor na infekciju bakterijom Treponema pallidum.

TPHA test se obično koristi nakon pozitivnih rezultata drugih seroloških testova za sifilis, kao što je VDRL test. Ovi testovi mogu pružiti preliminarnu indikaciju sifilisa, ali se TPHA koristi za potvrdu dijagnoze.

TPHA test je specifičan i pouzdan, ali se ne koristi kao rani skrining test jer može dati lažno pozitivne rezultate. Često se koristi zajedno s drugim testovima kako bi se potvrdila dijagnoza sifilisa.

Sifilis se razvija u fazama, tj. stadijumima, a simptomi se razlikuju u svakoj fazi (faze se mogu preklapati) i ne javljaju se uvek istim redosledom. Možete biti zaraženi sifilisom, a da ne primetite nikakve simptome godinama.

Prvi, primarni stadijum, se javlja tek nakon perioda od 3 do 4 nedelje od momenta  kada se osoba zarazi bakterijom. Simptomi počinju sa malom okruglom ranom, poznatom kao šankra, koja je bezbolna.

Tokom sekundarne faze, osoba može razviti kožni osip i upalu grla. Osim ovih, neki pacijenti mogu osećati i povećan umor, gubitak težine, bolove u zglobovima i glavobolju.

Treća faza bolesti naziva se latentna ili skrivena faza. U ovoj fazi oboleli možda nećete primetiti niti osetiti ikakve kliničke simptome, ali bakterije ostaju aktivne u organizmu. Latentna faza može trajati godinama. Postoje dve vrste latentne faze – rana latentna faza (u prve četiri godine nakon infekcije) i kasna latentna faza (posle četiri godine).

Poslednja faza infekcije naziva se kvaternarni sifilis i smatra se jednom od najopasnijih po život pacijenta. U kasnoj fazi, bolest može oštetiti mozak, nerve, oči, srce, krvne sudove, jetru, kosti i zglobove. Ovi problemi se mogu javiti mnogo godina nakon prvobitne, nelečene infekcije.

Urođeni sifilis

Bebe čije majke imaju sifilis, mogu se zaraziti kroz placentu ili tokom porođaja. Većina novorođenčadi sa urođenim sifilisom nema primetne simptome, iako se kod nekih beba može pojaviti osip na dlanovima i tabanima.

Kasniji znaci i simptomi kongenitalnog sifilisa mogu uključivati gluvoću, deformitete zuba i sedlasti nos – gde nosna kost propada. Bebe rođene sa sifilisom takođe mogu biti rođene prerano, ili čak može doći i do gubitka ploda tokom trudnoće ili nakon rođenja.

Dijagnoza urođenog sifilisa obično se postavlja kroz testiranje majke tokom trudnoće i testiranje novorođenčeta nakon rođenja.

Lečenje antibioticima, kao što je penicilin, obično je efikasno u kontroli infekcije.

TPHA test i precedura vantelesne oplodnje (VTO)

Pre vantelesne oplodnje, mnogi parovi prolaze kroz temeljan pregled, uključujući i testiranje na različite infekcije. To uključuje i testiranje na sifilis, a TPHA je jedan od testova koji se koriste u tu svrhu.

PRF159 Paket analiza iz krvi – priprema za VTO (ženski partner)

Uzorkovanje

TPHA test se radi iz uzorka venske krvi.

Priprema za analizu

Posebna priprema za ovu analizu nije potrebna (preporuka je da vađenje krvi ne bude neposredno nakon obroka).

Rezultat

Rezultat ovog testa se izražava kao reaktivan/nereaktivan.

Vreme izdavanja rezultata

Rezultat se izdaje na dnevnom nivou (kroz 24h od momenta uzorkovanja).

Tumačenje dobijenih rezultata

Negativan rezultat znači da verovatno niste bili u kontaktu sa bakterijom Treponema  pallidum tj. da niste razvili infekciju. U slučaju da je TPHA test negativan ili rezultati odgovaraju normalnom opsegu TPHA testa, nije potrebna dalja dijagnostika.

Ukoliko se klinička slika pacijenta ne slaže sa dobijenim nalazom TPHA testa, tada je potrebno ponoviti testiranje (uz dogovor sa ordinirajućim lekarom).

Pozitivan rezultat zahteva intrepretaciju od strane lekara, kako bi se obavila dalja klinička tj.laboratorijska dijagnostika.

Reaktivan rezultat ne znači nužno da osoba trenutno ima aktivnu infekciju sifilisom. Može ukazivati i na prethodnu infekciju ili prisustvo antitela zbog nekog drugog razloga. Važno je imati na umu da nereaktivan rezultat ne isključuje potpuno prisustvo sifilisa, posebno ako je testiranje obavljeno u ranoj fazi infekcije ili ako su prisutne neke druge specifičnosti koji ukazuju na infekciju.

Ako je postavljena dijagnoza sifilisa, neophodno je da završite kompletnu terapiju antibioticima, čak i kada simptomi nestanu, jer u suprotnom, prekid terapije može dovesti do pojave recidiva bolesti.

Specifična antitela otkrivena testom na treponeme (TPHA) se  obično mogu detektovati doživotno, čak i nakon uspešnog lečenja.